محسن رنانیخدایش رحمت کند مهندس سحابی را؛
می‌گفت از دیکتاتوری حاکمانْ بدتر، «دیکتاتوری جوّ» است؛
اگر می‌خواهید وارد کار روشنفکری و کنشگری شوید اولین کارتان باید این باشد که تمرین کنید که اسیر دیکتاتوری جوّ نشوید.
حالا من سخنم این است:
دو گروه خیلی به فرایند توسعه ایران لطمه زده‌اند:
یکی روشنفکران و کنشگرانی که اسیر دیکتاتوری جوّ شدند؛
و دیگری رهبران سیاسی پوپولیستی که بر امواج توده‌ها سوار شدند.
انقلاب ۵۷ حاصل اتحاد این دو گروه بود.
اولی نیروی خلاقه روشنفکری را در خدمت امواج مخرب توده‌ها قرار داد؛
و دومی سوار امواج مخرب توده‌ها شد و انرژی جامعه را به جای هدایت به سوی آفرینش و خلق دنیای جدید، به سوی تخریب برد.
لحظه‌های تاریخی ویرانگر هر ملت، همان زمانی است که سیاستمداران پوپولیست و روشنفکران اسیر دیکتاتوری جوّ، متحدان نانوشته هم می‌شوند و دوره جدیدی از جباریت را رقم می زنند.
از این پس در فرایند توسعه ایران، باید مراقب باشیم که اتحاد تازه ای رخ ندهد.
اگر از این پس رأی دادن یا رأی ندادن ما آگاهانه و انتخاب‌گرانه باشد نه بر اساس دیکتاتوری جوّ، آنگاه دیگر پوپولیست‌ها هم فرصتی برای سوارکاری و خلق دیکتاتوری جدید پیدا نمی‌کنند. همان پوپولیست‌هایی که برخی‌شان از رأی دادن ما سواری می‌گیرند و برخی‌شان از رأی ندادن ما.
محسن رنانی / ۸ تیر ۱۴۰۳
پیوندها:
