محسن رنانیدر یک سال اخیر درخواست‌های زیادی می شد که در نشست‌های برخی جمعیت‌ها و گروهها شرکت کنم که معمولا رد کرده ام. تا این که «جمعیت زنان مسلمان نواندیش» برای نشست افتتحایه خودش در اصفهان دعوت کرد که به دو دلیل پذیرفتم. نخست به دلیل احترام به برخی بانوان همکارم در دانشگاه اصفهان که در این جمعیت فعال هستند و دیگری به دلیل آن که معتقدم اکنون زمان آن است که نهادهای مدنی مربوط به زنان که به ارتقای نقش اجتماعی زنان جامعه ما کمک می کنند فعال شوند و ما مردان نیز اگر «توسعه خواه» هستیم باید به این فرایند کمک کنیم. توسعه در ایران بدون توانمندسازی زنان ممکن نیست. توسعه نیازمند شکل گیری ویژگی‌هایی در نسل‌های بعدی است که آن ویژگی‌ها را باید مادران امروز و فردا در ذهن و روان فرزندان جامعه شکل دهند. بدون این تحول، امیدی به تحول جامعه ما از مرحله «رشد» به مرحله «توسعه» و عبور از «نوسازی» (مدرنیزاسیون) به «نوگرایی» (مدرنیته) نخواهد بود.
در هر صورت با توجه به این که قراری بر صحبت توسط من نبود در اواسط جلسه خود را به نشست رساندم. در ادامه جلسه مجری از آقای دکتر صلواتی و پس از ایشان از سرکار خانم دکتر گنجی برای سخنرانی دعوت کرد که متاسفانه هر دوی آنان پس از بیان یکی دو جمله، گفتند که ما وقتمان را به رنانی می دهیم و نشستند و بدین گونه مرا در محظور گذاردند. من البته در ابتدای سخنانم تذکر دادم که من قصد سخنرانی ندارم و فقط چند نکته به عنوان تذکر و تاکید بیان می کنم در پایان هم به مسئولین جلسه گفتم که سخنان من برای این جمع بوده است و نباید منتشر شود. با این حال چند روز بعد این سخنان در سایت‌های خبری و سپس روزنامه شرق منعکس شد. گرچه من قبلا گفته بودم که «سخنرانی عمومی» نمی کنم آن هم در حوزه های مسائل روز، و منعی برای سخن در نشست‌های کارشناسی و علمی و نشست های داخلی نهادها و سازمانها بر خود نگذاشته ام؛ با این حال این سخنان از جنس سخن در حوزه مسائل عمومی روز بود و ترجیحم این بود که منتشر نمی‌شد.
سایت هایی که سخنان من را منعکس کرده اند:
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
روزنامه شرق: صفحه اول روزنامه / صفحه چهارم روزنامه
سایت جمعیت زنان مسلمان نواندیش
همچنین واکنش خبرگزاری فارس به این مطلب را می‌توانید در این جا ببنید.
