محسن رنانیآقای حسین گ. معتقد است سیستمی که صدای مردم را نمی‌شنود قابل گفت‌وگو نیست و با سیستمی که قابل گفت‌وگو نیست، صبر جواب نمی‌دهد. نقد ایشان را بخوانیم:
راه‌حل، خسته‌کردن سیستم نیست
حسین گ.
درود.
به نظر می‌رسد در خطوط پنهان این نوشتار شما همچنان به تغییر سیاست‌های رژیم امیدوار هستید. به همین خاطر توصیه به صبر شادمانه و اعتراض با رقص می‌فرمایید که این حرکت فرسایشی و با تاکید بر کم هزینه بودن بتواند سیستم مستهلک را خسته و کلافه کرده و به تغییر تن دهد.
اجازه بدین بهتون یادآوری کنم که جوانان چندماه گذشته به شما گفتند که سیستم اهل گفتگو نیست و همانطور که دیدید، نه تنها گفتگو نکرد بلکه با خشونتی بی‌حدوحصر – که حتی وکلا و حقوق‌دانان نیز انگشت‌به‌دهان هاج‌وواج بودند – به جرم‌های سب‌نبی، بستن خیابان با قمه و … اعدام نمود.
به‌نظر می‌رسد شما سیستم پویایی را که همیشه می‌گفتید، خیلی شبیه ماشین‌های مکانیکی مهندسی می‌بینید که چون چاره‌ای جز انقلاب در درون ندارد و عقلاً نمی‌تواند به دنبال فروپاشی باشد پس به تغییر و انقلاب در درون تن در خواهد داد!
بگذارید این سوال را طرح کنم، عوامل تسهیل کننده و تسریع کننده انقلاب در درون به جز صبر شادمانه چیست؟
آیا اگر امام خمینی زودتر به رحمت ایزدی نمی‌رفتند سرنوشت جنگ چیز دیگری نبود؟ یا صدام زودتر کشته می‌شد؟
آیا کم‌هزینه‌ترین راه، سالم‌ترین راه، همانا صبر شادمانه است برای تسهیل در انقلاب درون؟
با وجود افرادی که خط قرمزشان نظارت استصوابی است آیا می‌توان امید داشت روزی فقه از قانون حذف شده و قانون به معنای واقعی کلمه به وجود آید؟
شما چند سال پیش گفتید که دولت به مانند آتش‌نشانی شده که پشت سر هم دچار تسکین آتش‌هاست، سپس با اینکه انقلاب مهسا را سال صفر توسعه نامیدید و من شور و شعف در نوشتارتان دیدم، اما توصیه کردید به گفتگو و دیدید که حاکمیت بر می‌گردد و می‌گوید حجاب خط قرمز است.
من توصیه‌های فرصت دادن به آتش‌نشان، گفتگو با حاکمیت، و حتی الان صبر شادمانه را در یک مسیر می‌بینم، مسیری که همچنان اعتماد دارد بر حاکمیتی که با اسلحه‌‌ی ساچمه‌ای مردم خویش را کور می‌کند!
مسیری که بنظر از واقعیت دور است دور!
اینجا فرانسه نیست که اصطکاک دولت و مردم باعث تغییر سیاست‌های «من در آوردی» در حاکمیت بشود.
راس حاکمیت، روز اول انقلاب مهسا از مقاومت گفت و تا امروز هرگز صدای مردم را نشنید. در حالی که معترضین و مردم بالاترین سطح از انسانیت، شعور و مدنیت را در اعتراضات نشان دادند، بالاتر از مردم کشورهای فرانسه، انگلیس، اسپانیا و ….
راه‌حل را جای دگر باید جست نه در خسته کردن سیستم مستهلک خونخوار.
با تشکر
