محسن رنانی
وقتی در تیر ماه ۱۳۹۳ نخستین بسته سیاستی خروج از رکود توسط دولت یازدهم اعلام شد، نزدیک به چهل صفحه نقد درباره آن نوشتم. اما دلم نیامد منتشر کنم. اعتقاد داشتم که ملت ایران پس از انتخابات ۹۲ خیلی به این دولت دل بسته است و نباید به هیچ طریقی این امید را تخریب کنیم. در عین حال به علت تحریم‌ها انصافا شرایط اقتصادی داخلی و مشکلات درآمدی دولت به حدی سخت بود که جایی برای نقد دولت نمی‌ماند. همین که این دولت با تصمیمات شتابزده و خلق الساعه اقتصاد ایران به آشوب نکشیده بود باید از آن سپاسگزار بود. به همین دلیل نقد خودم را منتشر نکردم و اصولا در سال ۱۳۹۳ در مورد سیاست‌های دولت سکوت کردم. گرچه در آغاز تلاشهایی کردم که در دیدار با برخی مقامات اقتصادی دولت برخی خطاها را گوشزد کنم اما پس از آن که از تاثیر‌گذاری ناامید شدم نکوشیدم که نقدهایم را منتشر کنم.
بعدها به درخواست «خانه صنعت، معدن و تجارت ایران»، آن نقدها را جهت اطلاع فعالان ارشد بخش خصوصی، در اختیارشان گذاشتم اما مشروط بر آن که منتشر نشود.
پس از یک سال که از انتشار و اجرای بسته سیاستی خروج از رکود گذشت، به درخواست «خانه صنعت، معدن و تجارت اصفهان» چکیده ای از آن نقدها را جهت انتشار در نشریه این خانه در اختیارشان گذاشتم که در شماره ۱۵ نشریه این نهاد (تیر ماه ۱۳۹۴) منتشر شده است.
۲۸ آبان ۱۳۹۴
